湧き上がる悲しみを
恥じて殺さないでくれ
耐え切れない涙を
笑う奴等に負けないでくれ
転げ落ちる不安と
這い上がれない焦りと怒り
薄っぺらく笑う時
心の底まで冷たくなるのさ
何も言わぬ入り日が
明日に続く行方を示す
大丈夫だ
大丈夫だぜ
道は見えぬままで
傷は癒えぬままでも
震えている風は見えるぜ
心で見たものだけが
目に見えない答えを示す
大丈夫だ
大丈夫だぜ
真昼の月が見える
さすらう詩が見える
大丈夫だ
大丈夫だぜ
悲しみを消さないでくれ
涙を捨てないでくれ
滲む入り日を
忘れないでくれ
Η λύπη που ξεπηδά
μην ντρέπεσαι να με σκοτώσεις
αφόρητα δάκρυα
Μην χάνετε από αυτούς που γελούν
Άγχος για πτώση
Ανυπομονησία και θυμός που δεν μπορεί να σέρνεται
όταν χαμογελάς ελαφρά
Είμαι κρύος ως τα βάθη της καρδιάς μου
Την ημέρα που μπαίνω χωρίς να πω τίποτα
Δείξε μου πού να πάω αύριο
Θα πρέπει να είναι εντάξει
είναι εντάξει
Δεν μπορώ να δω το δρόμο
Ακόμα κι αν το τραύμα παραμένει ανίατο
Μπορώ να δω τον αέρα που έτρεμε
Μόνο αυτό που βλέπω στην καρδιά μου
δείξτε την αόρατη απάντηση
Θα πρέπει να είναι εντάξει
είναι εντάξει
Μπορώ να δω το φεγγάρι το μεσημέρι
Βλέπω περιπλανώμενη ποίηση
Θα πρέπει να είναι εντάξει
είναι εντάξει
μη μου σβήνεις τη λύπη
μην πετάς τα δάκρυά σου
Το θολό ηλιοβασίλεμα
μην ξεχνάς
back home